Dziś terytorium Litwy leży na północny wschód od Polski, a sam kraj jest uznawany za bałtycki. Taki też jest język Litwinów, jednak od 2015 roku Litwa jest najmłodszym członkiem strefy Euro. Jakie były koleje losu walut litewskich w ich dość krótkiej historii?
Lata powojenne – 1918-1922
Po I wojnie światowej na Litwie zapanował chaos, a kraj pogrążył się w kryzysie poniepodległościowym. Na jego terenie obowiązywała waluta po okupancie niemieckim, tzw. ostmarka, zwana na Litwie złotym.
Kryzys i nowa moneta
Rok 1922 to wielki kryzys w Państwie i zmiany w polityce monetarnej. Bank Litwy wprowadza nową monetę – Lita litewskiego. Moneta nie od razu zaczyna się dobrze zadomawiać na rynku i właściwie tak pozostanie do końca jej pierwszej ery funkcjonowania. Ta zakończy się wybuchem wojny i wejściem wojsk hitlerowskich oraz stalinowskich na Litwę.
Okres postkomunistyczny
Po ogłoszeniu niepodległości Litwy w 1990 roku, do łask wraca Lit. Zanim jednak to nastąpi, władza wprowadza monetę przejściową – talon (talonas). W latach dziewięćdziesiątych stopniowo wycofuje się z obiegu szereg monet. Z czasem pozostają tylko banknoty. W końcu, w XXI wieku Litwini podejmują decyzję o wstąpieniu do strefy Euro. Dzieje się to ostatecznie w 2015 roku i Litwa jest jak do tej pory ostatnim członkiem tej strefy.
Przyjęcie prze Litwę Euro nie załamało ich gospodarki i wywołało szereg pozytywnych reakcji na rynku. Litwa rozpoczęła dobry rozwój gospodarczy i wzrost poziomu życia stając się kolejnym rozwijającym się krajem nadbałtyckim (po Łotwie i Estonii).
